De auteur verkiest Plato boven Aristoteles, metafysica boven fysica. De metafysica laat immers de dubbele waarheid (duplex veritas) toe, waarin naast het waarneembare ook plaats is voor het niet-waarneembare.
Het boek bevat interessante hoofdstukken, maar is een beetje een allegaartje: het bevat hoofdstukken over Verstand (ratio) versus Vernunft (rede) naast hoofdstukken over islam, democratie,…
Interessant vond ik de hypothese die uitgewerkt wordt in het eerste hoofdstuk, waarin gesteld wordt dat de teloorgang van de Kerk te wijten is aan de laatmiddeleeuwse scholastiek, die steunt op Aristoteles. De auteur ziet alle heil in de patristiek uit de oudheid: de teksten van de kerkvaders die vooral steunen op de filosofie van Plato.
Kris De Boel, juni ’23